De hittegolf is in Londen losgebarsten. Begin deze week dacht ik daarom maar aan één ding: ik moet naar het strand. Hoe en waar? Al snel kwam ik uit bij Brighton, een populaire badplaats in het Zuiden, dat ook wel het London By The Sea wordt genoemd, want het is slechts op anderhalf uur afstand – mits het treinverkeer meezit – vanaf Londen. Perfect. Ik boekte een leuk kamertje via Airbnb, pakte mijn biezen en off we go!
Mijn verblijf bestond uit een gezellig Victoriaans huisje waar ik heel warm werd ontvangen door mijn gastheren. Een van de dingen die ik zo leuk vind aan Airbnb is dat je een intiem kijkje krijgt in hoe andere mensen wonen. In het huis stond een bonte, maar opgeruimde verzameling van antieke meubels, Engelse kopjes en schoteltjes en enorm veel boeken en DVD’s. Met pontificaal in het midden een grote piano die ook dienst deed als een etalage voor hun collectie aan foto’s.
Door het hele huis hingen posters van musicals, films en theatervoorstellingen van weleer. Dit ving natuurlijk mijn aandacht en mijn gastheren waren meer dan bereid om bevlogen te vertellen over hun acteercarrière. Genoeg gespreksstof dus. Wat ik ook altijd erg vermakelijk vind, is als je de volgende ochtend gaat ontbijten.
Rommelen in de keuken van iemand anders, heeft altijd iets ongemakkelijks.
Maar het is reuze interessant. Het zit in van die kleine grappige dingen, en vooral koffiemokken zijn hier in Engeland een heel ding. Iedereen heeft er veel te veel. Maar ze hebben allemaal iets van persoonlijke waarde. Zo greep ik in dit huis een hilarisch exemplaar met een blote man in vol ornaat. Hot Coffee 😊
Brighton is enorm kleurrijk, open-minded en relaxed. Graffiti, kunstenaars, tatoeages, LGBT’s en smalle steegjes met vintage shops, kroegjes en gekleurde huisje in Victoriaanse stijl bepalen een groot deel van het straatbeeld. Tel daarbij op dat het een strand heeft, de meeste mensen lekker luchtig en soms schaars gekleed over de straten flaneren en je begrijpt al gauw waarom hier zo’n relaxte sfeer heerst. Overdag laat ik me dan ook graag onderdompelen in een van de vele winkeltjes en vertoef ik graag heerlijk op het strand.
’s Avonds is het wat lastiger om me in mijn eentje te vermaken.
Niet dat er een gebrek is aan vertier, in tegendeel, maar om nou in mijn eentje te discodansen… Dus ik zocht weer de MeetUp app op, en ook hier blijkt-ie heel actief te zijn! Een van mijn MeetUp vriendinnen uit Londen raadde me een paar groepen aan en voor ik het wist schoof ik vrijdag aan bij een cocktailborrel en deed ik zaterdag mee met een Beach Bar kroegentocht.
Vooral zaterdag was echt een te gekke borrel. In de middag speelde Engeland tegen Zweden en hoewel ik zin had om de wedstrijd te kijken, lonk het strand nét iets meer. Maar op gehoorafstand hoefde ik gelukkig niets van de wedstrijd te missen. De geluiden uit de Beachbars zeiden genoeg. Dat ging van “oeehhhh” naar “aaahhhh” en “ooooh” maar uiteindelijk ook twee keer een uitzinnig gejuich en gejoel. En toen de wedstrijd was uitgespeeld en Engeland dus na 28 jaar voor het eerst weer door gaat naar de halve finale, renden er ineens een heleboel dronken mannen het water in. Ik moest een beetje denken aan de Hofplein fontein in Rotterdam. Wie erbij was, of even googelt, weet wat ik bedoel.
Dat beloofde een vrolijke avond te worden.
En met al die Beach bars, cocktails, zongebruinde en aangeschoten mensen, moest ik een klein beetje denken aan de jongerenvakanties die ik vroeger had. Alleen dan met volwassenen. Héérlijk.
Toen ik vanmorgen weer klaarstond om naar het strand te gaan, speelde een van mijn gastheren nog een leuke tip door: een mooie trip naar Devil’s Dyke met een prachtig panoramisch uitzicht. De wandelaar in mij nam dit advies ter harte, en zo verruilde ik het bomvolle luidruchtige strand voor een mooi stuk natuur in de rust, met prachtige vergezichten.
Al met al een geweldig afwisselend tripje waarin ik weer ben bijgebruind en opgeladen. Klaar voor de collegebanken, want de aankomende twee weken ga ik elke dag van 09.30 tot 14.30 mijn Engels naar een hoger niveau tillen.
Leave a Reply